Laatste dagen voor vertrek 😥

Bon tardi dushi,

De laatste week is aangebroken, want donderdag vliegen Maud, Sanne en ik weer naar het, helaas niet zo zonnige zuiden.. Afgelopen weken hebben we weer veel leuke dingen gedaan met onze huisgenoten en afgelopen vrijdag heb ik mijn laatste stagedag gehad 😢

14 april heb ik met twee huisgenoten, bij Dolphin Academy, gezwommen met dolfijnen! Dit had ik gekregen van mijn vriendinnen en mijn familie. Het was een hele leuke en speciale ervaring om mee te mogen maken! We zwommen met de dolfijnen mee en aaiden de dolfijnen over hun rug. Blijkbaar vinden ze dit erg fijn, want ze bleven met ons meezwemmen, wanneer we ze bleven aaien. We maakten foto’s met ze, en op het laatst mochten we ook nog met ze snorkelen. Het was een onvergetelijke ervaring! 

De schoolweek daarna was ongeveer hetzelfde als de afgelopen weken. In de ochtend schrijven we, maken we taal en rekenopdrachten en lezen we met z’n allen een verhaal of woordjes. Daarna hebben de kinderen pauze en wordt er in de klas brood, pastechi, banaan, koek of chips gegeten, waarna de kinderen buiten spelen en na de pauze wordt er onder andere Papiaments gegeven. Ook was er deze week weer iemand jarig uit mijn klas. De jongen die 7 werd, had ook weer een grote traktatie mee! De kinderen in de klas kregen allemaal een cupcake, een bekertje drinken én een tasje gevuld met snoepgoed, koekjes en een pakje drinken. Bij de juffen ging de jarige langs met kroketten en mosterd: lekker Nederlands! 
Op vrijdag zaten er op het einde van de dag, in plaats van 33, 38 kinderen in de klas 😳 In de ochtend kwamen er al twee kinderen extra in de klas van de andere groep 3. Hun leerkracht was ziek en er was geen vervanger. Ik heb trouwens nog nooit een vervanger gezien op de school. Als de leerkracht niet op school is, worden alle kinderen verdeeld over de hele school, zodat er in elke klas ongeveer twee kinderen extra zitten. Als dit in Nederland gebeurt, zullen kinderen altijd eigen werk meekrijgen, zodat ze van alles kunnen doen in de andere klas. Hier komen de kinderen de klas in met een leesboekje en een werkboekje en gaan ze met de rug naar de kinderen en de leerkracht zitten. De helft van de dag doen ze eigenlijk niets en toen ik ze zei dat ze gewoon met de les over ridders en kastelen mee konden doen, keken ze maar aan alsof ik Frans sprak. Ik moet zeggen dat ze me soms ook zo aankijken, wanneer ik Nederlands spreek 😅  De klas werd uiteindelijk nog aangevuld tot 38, omdat een leerkracht eerder weg ging. De reden daarvan was, geloof ik, omdat ze jarig was. 

Vanaf witte donderdag kregen we anderhalve week paasvakantie. Op vrijdag hebben we het weekend ingeluid bij beachclub ‘Chill’, waar we met het huis een vrijmibo hebben gedronken: een lekker koud brightje! 
Zondagochtend zaten we om 11u met z’n allen aan de paasbrunch. Aangezien het eerste paasdag was, moest dit ook wel een beetje gevierd worden. 

De week daarna hebben we een lekkere vakantie gehad, waarin we weer verschillende strandjes hebben bezocht, zoals Blue bay, Grote Knip en Kokomo. Daarnaast zijn we bij een verlaten resort geweest en zijn we natuurlijk ook op stap geweest! Donderdag in de vakantie was Maud jarig en hebben we een gezellige dag gehad, die we hebben afgesloten door met het hele huis uit te gaan eten bij het Wilhelminaplein café. 

Op zaterdag, Koningsdag, zijn we in de ochtend richting het vliegveld gereden om daar Mauds vriendin, Sanne, op te gaan halen. Ze vliegt donderdag met ons mee terug naar Nederland. Daarna hebben we ons klaargemaakt en zijn we naar Willemstad gereden. We stonden er versteld van dat ze op Curaçao, Koningsdag ook zo uitgebreid vieren. Overal in het centrum waren kraampjes met kleding, spulletjes, maar vooral ook eten en drinken. Mensen maakte muziek, dansten met elkaar en genoten van de ‘oranje’ dag. Wij zijn uiteindelijk doorgelopen naar een plekje waar veel studenten waren en een DJ leuke muziek draaiden. ‘s Avonds zijn we nog naar een ander feestje geweest, waar buiten Nederlandse studenten, ook erg veel Curaçaose jongeren waren. 

De maandag daarna ging onze laatste stage week in. Ik beantwoordde met een klein groepje kinderen nog wat vragen die de kinderen uit mijn stageklas in Nederland hadden gesteld, waarna we ook vragen voor de kinderen een Nederland verzonnen. De kinderen vonden het erg leuk om de vragen te beantwoorden en te bedenken. Dinsdag was ik voor de laatste keer bij de dansles, waarvan ik weer genoten heb! Deze momenten zal ik erg missen als ik terug in Nederland ben. 
Op donderdagochtend gingen we naar de kerk. De school heeft hier één keer in de maand een mis die wordt geleid door de Pastoor en een leerkracht. Alles werd in het Papiaments verteld, waardoor ik er, zelfs na 3 maanden, helaas amper wat van kan verstaan 🤷🏼‍♀ Ik vind het een erg moeilijke taal, waardoor ik alleen de standaard woordjes en zinnetjes ken, zoals bon bini, bon dia, bon tardi, bon nochi, di nada, danki en dan houdt het bijna op 😅 Het was dus een mis, waarvan ik weinig begreep. Wat het wel leuk maakte, waren de vrolijke liedjes die gezongen werden door twee leerkrachten. Alle kinderen zongen de liedjes mee, doordat ze deze thuis en in de kerk hadden gehoord. 
Op het eiland zijn veel mensen nog erg gelovig en gaan dan ook wekelijks naar de kerk. De kerk ziet er hier van binnen wel ongeveer hetzelfde uit als bij ons. 

Afgelopen vrijdag was het dan zover, mijn laatste stagedag en dus ook mijn afscheid van de kinderen uit mijn groep. 😕 Buiten taal, schrijven en rekenen hebben we nog leuke dingen gedaan, zoals tekeningen maken voor de kinderen uit mijn stageklas in Nederland en via Youtube dansen op liedjes van ‘Just Dance’. Dat vinden ze geweldig hier! Daarna was het moment aangebroken dat we afscheid moesten gaan nemen. Ik had voor iedereen een zakje met wat spulletjes gekocht, die ze mee naar huis mochten nemen. Op dat moment begon er al een meisje te huilen, omdat ze niet wilde dat ik wegging. Tijdens het uitdelen kreeg ik van iedereen knuffels en moesten er steeds meer kinderen huilen. Op dat moment kreeg ik het zelf ook wel een beetje moeilijk. Zoveel lieve kinderen, waar je bijna elke schooldag bij bent geweest. Je hebt ze veel mogen leren, zeker op het gebied van de Nederlandse taal. En nu ga je na drie maanden weg, en zul je ze waarschijnlijk nooit meer zien. En dat besef kregen de kinderen ook vrijdag. Ik ben helemaal plat geknuffeld en werd bijna niet meer losgelaten. Het was zo sneu, maar ook zo lief. Een meisje vroeg of ze niet met mij mee mocht naar Nederland. En dan ging ze gewoon naar de school waar ik in Nederland lesgaf 😇. 

Er was veel verdriet, vooral bij de meisjes. Maar het was ook mooi om te zien dat je gewaardeerd wordt door de kinderen en je merkt dat ze je echt gaan missen. Dat brak mijn hart ook wel een beetje. Maar ik vind het natuurlijk ook heel leuk als ik zo ook weer alle kinderen uit mijn stageschool in Nederland zie 😄

Zaterdag zijn we met 10 meiden en 1 jongen (hij is er inmiddels wel aan gewend 😉) uit het huis naar Klein Curaçao geweest met een catamaran. Tijdens de 2,5 uur durende heenreis, werden we verrast door verschillende wilde dolfijnen. Zij zwommen een tijdje met met ons mee! De terugweg stond vooral in het teken van drankjes 😄 Gezellig met z’n allen aan de wodka sprite, jus en noem maar op. Weer aangekomen op het eiland, konden we zo door naar Zanzibar. De laatste keer op Zanzibar. Dat was weer even een besefmomentje dat we alweer bijna in Nederland zijn. Voor de laatste keer hebben we genoten van een lekkere pizza en een brightje op Zanzibar. 

Vandaag zijn we naar Sheta Boka geweest. Dit is een klein National park. Een gedeelte van het park heet Boka Pistol. Dit is een zeer nauwe inham waar de opgestuwde zee met op ‘pistoolschoten’ lijkende explosies tegen de kust slaat. Ik zal hier wat foto’s en een filmpje van plaatsen! Het was erg vet om te zien, hoe hard het water tegen de rotsen aan geduwd wordt! 

Daarna zijn we door gereden naar het westpunt van het eiland, waar we nog op avontuur zijn gegaan en bijna niet meer wegkonden met de auto. Gelukkig hadden we Krakkie niet mee en is het uiteindelijk gelukt om de auto te draaien en weg te komen 😅 

En nu rijden we na een leuke dag weer terug naar Villa Ananas 2. Gelukkig waren we net op tijd bij een tankstation, aangezien de tank al even op rood stond. Tanken is hier ook wel anders dan in Nederland. Ten eerste is de prijs veel anders. Je betaalt hier voor een liter bezine 1,68 *gulden* ongeveer.. dat is zo’n €0,85 per liter. Voor 60 gulden, heb je je tank dus wel vol zitten. Voordat je gaat tanken, moet je hier eerst betalen. Je moet dan aangeven voor hoeveel gulden je wilt tanken. Dit stellen ze in bij je tank. Daarna kun je tanken tot je het bedrag bereikt hebt, of tot de tank vol zit. Als je dan nog niet je ‘geld verbruikt’ hebt, kun je het terugvragen. 

Verder is het verkeer hier sowieso anders, dan wat wij gewend zijn. Links, maar ook rechts inhalen is hier normaal, de maximale snelheid op het eiland is 80, maar je kunt beter goed om je heen kijken en opletten wat de mensen om je heen doen. Politie controleert zelden op verkeersregels, waardoor weinig mensen zich hieraan houden. Rechts heeft geen voorrang, nee rechtdoor op de ‘grootste’ weg heeft normaal gesproken voorrang. Totdat iemand zo aardig is om je ertussen te laten 😅 Wij kunnen niet eens zien hoe hard wij rijden, wanneer we harder dan 40km/uur rijden. De kilometerteller was al stuk voor we onze auto kregen. Wij kijken dus sowieso alleen maar naar het verkeer om ons heen. Ik moet zeggen dat ik redelijk snel aan de rij-manieren op Curaçao was gewend, inclusief het hellingtrekken. Dit had ik, op mijn rijlessen na, nog nooit in Nederland hoeven doen. Hier moet dit bijna elke rit wel eens, en ik moet zeggen, het gaat me best goed af. Toch wel veel rij-skills bijgeleerd hier op het eiland! 

Ik ga nog een paar dagen genieten, met mijn huisgenoten, die ik vanaf donderdagmiddag moet gaan missen! 
Om 14:35 (20:35 Nederlandse tijd) vlieg ik weer terug naar Nederland, waar ik vrijdag om 05:45 zal landen. Dan kan ik eindelijk pap, mam en Jelke weer zien én knuffelen ❤🤗 Een aantal uurtjes later, na hopelijk nog wat uurtjes slaap, zie ik al die andere schatten weer die ik 3 maanden heb gemist en ga ik lekker kermissen in Maasbree. Toch wel een goede timing, deze terugkomst.. Op de jetlag na dan.. 😅 

Ik zou zeggen tot op de kermis, of tot snel 😄! Dit was mijn laatste blog vanuit Curaçao. En wat is het hele avontuur snel gegaan 😱 Ik had het best nog een maandje uitgehouden hier, zeker nu het weer nog niet echt ‘je van het’ is in Nederland. 

Toch vind ik het ook weer lekker om weer naar huis te gaan. Ik laat jullie wel weten waarom, in mijn volgende (en tevens ook laatste, denk ik) blog. Vanuit Nederland! 

Dikke kus van mij 😘❣